Sportowe sklepy często mają w ofercie kije trekkingowe, leżące na półkach zaraz obok modeli nordic walking. Wybierając się w trekkingową podróż po raz pierwszy, warto dowiedzieć się, czym się różnią oba modele i jakich tak naprawdę potrzebujemy.

Kije trekkingowe i Nordic walking

Na samym początku warto zastanowić się, dlaczego niektórzy miłośnicy outdoorowych wypraw mają kijki, a inni nie. Dzieje się tak, ponieważ wszystko zależy od charakteru podróży. Nordic walking jest sportem, którego elementem nieodłącznie są odpowiednio przystosowane kije. W przypadku wypraw trekkingowych obecność kijków zależy już od trudności terenu, ponieważ ich zastosowanie znacznie się różni.

Nordic walking

Od zawsze wiadomo, że w zdrowym ciele, zdrowy duch. Nordic Walking to sport, który można uprawiać nawet w podeszłym wieku. Chociaż jest dosyć młodą aktywnością, szybko zdobyła popularność ze względu na swoją przystępność. Aktywność świetnie łączy możliwość dbania o formę z rekreacyjnym wyjściem. Kijki mają tutaj przede wszystkim ułatwić marsz, wspomagając odpychanie się od podłoża. W znacznym stopnia wspomaga to krok, wydłużając go i jednocześnie angażuje prawie każdy mięsień. Używanie kijków wymusza poprawną postawę, co odciąża staw skokowy, kolana oraz kręgosłup.

Trekking

Trekking to ogólne pojęcie pieszych wędrówek, w trudniejszych warunkach. W tym wypadku kijków używa się przy stromym lub śliskim podłożu. Zadaniem trekkingowych kijków jest przede wszystkim być podporą podczas trudniejszych podejść i zapobieganie ześlizgnięciu się. Wspomaganie podczas pokonywania przeszkód stanowi odciążenie dla stawów kolanowych i kostek, chroniąc również przed kontuzjami.

Kijki trekkingowe czy nordic walking?

Możemy łatwo zauważyć, że różnice między zastosowaniem obu kijków są znaczne Wędrówki po płaskim, mało zróżnicowanym terenie świetnie nadają się do wykorzystywania kijków nordic walking. Tego typu kije nie nadają się jednak do przepraw przez góry i na zróżnicowanym terenie. Nie tylko nie spełnią swojej funkcji - zwyczajnie ich wytrzymałość może nie być wystarczając, by podołać na trudniejszym do przeprawy podłożu.

Jakie kije trekkingowe?

Każdy, kto planuje zakup kijów trekkingowych powinien zwrócić uwagę na kilka kategorii, do których należą poszczególne modele. Segregacja kijków ze względu na ich konstrukcję znacznie ułatwia wybór odpowiedniego produktu.

Kije dwusegmentowe

Kijki treningowe składająca się z dwóch części to gwarancja oszczędności miejsca i stabilności podczas wyprawy. W porównaniu do bardziej złożonych konstrukcji nie gwarantują jednak takiej wygody, ponieważ trudniej o ich transport. Świetnie sprawdzą się dla osób uprawiających nordic walking, które nie muszą tak przejmować się kompaktowością akcesoriów.

Kije trzysegmentowe

Łatwo można zauważyć, że tego modelu jest na półkach i aukcjach najwięcej. Są najpopularniejszym, ponieważ konstrukcja składana na trzy części zajmuje znacznie mniej miejsca, niż modele nieskładane, bądź dwusegmentowe. Znacznie łatwiej przyczepić je do plecaka, a przy tym zapewniają odpowiednią stabilność, która pomoże nam w niesieniu ciężkiego bagażu, odciążając kręgosłup.

Kije czterosegmentowe

Ten model najbardziej sprawdza się podczas wypraw na zróżnicowanym terenie. Z łatwością zmieści się do mniejszego bagażu, więc nieużywane kijki nie będą w żaden sposób zawadzać. Warto jednak pamiętać o tym, że każdy element łączący części stanowi osłabienie całej konstrukcji. Taki model kijów jest praktyczny w transporcie, ale może nie podołać przy trudniejszych wyprawach i znacznym obciążeniu.

Materiał kijów treningowych

Jak każde akcesorium trekkingowe, kije muszą nie tylko być trwałe, ale również jak najbardziej możliwie lekkie, ponieważ przy długich wyprawach, każdy niesiony gram staje się odczuwalny. Z tego względu, kije trekkingowe najczęściej wykonuje się z karbonu lub aluminium. Karbonowe, czyli wykonane z włókien węglowych są wyjątkowo twarde, a przy tym niewiele ważą. Podobnymi cechami można opisać modele aluminiowe, które są nawet jeszcze lżejsze w porównaniu do karbonowych odpowiedników.

W tym momencie warto wspomnieć również o wadach obu konstrukcji. Aluminium jest podatne na odkształcenia, przy tym jednak ryzyko złamania jest mniejsze, niż w przypadku karbonu.

Końcówka kijków ma kontakt z podłożem, dlatego często można spotkać się z tym, że ten element jest wykonany z trwalszej stali. Sam uchwyt może być wykonany z piankowego materiału, najlepiej o profilowanym kształcie.

System blokowania

System blokowania w dużym stopniu odpowiada nasz komfort i bezpieczeństwo - musi być niezawodny, a przy tym nam odpowiadać.

System wewnętrzny

Wewnętrzny system blokowania to tak naprawdę prosta, skręcana konstrukcja, pozwalająca nam dostosować odpowiednią pozycję segmentów. Czasem najprostsze rozwiązania są najlepsze, ale nie w tym wypadku. Kije trekkingowe z tego rodzaju blokadą mogą stać się problematyczne, kiedy temperatura będzie na tyle niska, że uniemożliwi nam regulację konstrukcji. Skręcany mechanizm to również system, który z każdym użyciem staje się mniej stabilni i jesteśmy zmuszeni częściej wymieniać kije.

System wewnętrzny

Zewnętrzny system blokowania jest niezwykle wygodny, co potwierdzi wiele weteranów trekkingu w trudniejszych warunkach. Łatwość w obsłudze pozwala na szybką regulację, nawet w rękawiczkach lub wilgotnych warunkach. To również znacznie trwalszy mechanizm, który posłuży nam przez kilka sezonów.